Δύο νεαροί, ένας Έλληνας και ένας Τούρκος, 18 και 19 ετών αντίστοιχα, σακάτεψαν έναν γέροντα στον σταθμό του Μονάχου και, ειλικρινά, μας πλημμύρισε ένα κύμα αισιοδοξίας για την ελληνοτουρκική συνεργασία στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.
Στην προηγούμενη είδηση βέβαια, εμφιλοχορούν κάποιες ανησυχίες για την εθνική μας υπερηφάνια. Κάθε συνεργάτης των Τούρκων είναι ύποπτος. Εντούτοις, οι αμφιβολίες αυτές διασκεδάζονται αμέσως μόλις πληροφορηθούμε τα νεότερα από την Μανωλάδα, όπου οι απόγονοι του Αλεξάνδρου συνεχίζουν τον αγώνα εναντίον των ορδών του Πώρου (στους ελέφαντες, Πακιστανοί επέβαιναν). Ο Δήμαρχος Βουπρασίας, μαθαίνουμε, κύριος Αντώνης Σερέτης, για την ανανέωση των αδειών παραμονής ζητάει από τους επιδρομείς συμβόλαιο κατοικίας θεωρημένο από την Εφορία. Και όλοι ξέρουμε, ότι οι αλλόφυλοι, αχαΐρευτοι καθώς είναι, στην πλειοψηφία τους στεγάζονται σε καλύβες από καλάμια και πλαστικό που κατασκεύασαν οι ίδιοι. «Να ζητήσουν βεβαίωση από τον εργοδότη τους ότι φιλοξενούνται» προτείνει ο Δήμαρχος. «Να κόψουν το λαιμό τους» απαντούν με αυτοσυγκράτηση τα αφεντικά για να μη διασαλπίσουν ένα νέο «Ταν ή επί τας».
Και ενώ τα απεργιακά γεγονότα στα θερμοκήπια της φράουλας είναι ακόμα νωπά, η πνευματική ηγεσία του τόπου δεν υιοθετεί τον αγώνα της Μανωλάδας.
Διερωτάται κανείς, αυτοί οι έλληνες στιχουργοί και συνθέτες σε ποια χώρα να ζουν άραγε. Αυτοί που έχουν μελοποιήσει τα πάντα: «Μείνε μαζί μου έγκυος είμαι πολύ φερέγγυος», «Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει» -κάτι λέει μετά για Χαβάη- ή το άλλο: «Σε σιχαινόμουνα είχες το χάλι σου έτσι που μύριζε η μασχάλη σου». Αυτοί οι δημιουργοί, λοιπόν, οι λαϊκοί μας βάρδοι, από κοσμοπολιτισμό ή υπερβολική μεγαλοψυχία κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά στην οφθαλμοφανέστατη, την χοντροκομμένη, προκλητική απειλή του ενός εκατομμυρίου εισβολέων. Δεν αρθρώνουν ούτε γρυ για το εν λόγω θέμα. Ούτε λέξη! Ούτε νότα!!!
Υποψιάζεται κανείς ότι κατά βάθος συμμερίζονται τους επιδρομείς αλλά δεν τολμάνε να εκδηλωθούνε. Εκείνος ο Αρχάγγελος του λαϊκού και βυζαντινού πενταγράμμου που τον τίμησαν πρόσφατα, ο Ηρόδοτος, ο Σολομός, ο Κολοκοτρώνης, ο Περικλής, ο Βαμβακάρης, ο Όμηρος, ο Βελουχιώτης, ο Μέγας Κωνσταντίνος, η Κασσιανή και η Μαρία η Μαγδαληνή στην «Ζούγκλα» του Τριανταφυλλόπουλου, αυτός που γάνωσε με το βινύλιο, με «μικρά ανήλιαγα στενά μεσ’ σε καπνούς και σε φτυσές» τον Χριστόδουλο υπερασπίστηκε τελευταία και κανέναν άλλον. Ίσως γέρασε η κόρη του και οι κάθε είδους κληρονόμοι του.
Μουγκαμάρα λοιπόν. Μόνο ο λαός υπερασπίζεται την εθνική μας κληρονομιά. Παράδειγμα; Στα καπνοτόπια της Πιερίας έξι Βούλγαροι αναγκάστηκαν να δουλεύουν από τις 4.30 τα ξημερώματα μέχρι αργά τη νύχτα για 1,60 ευρώ (μ’ αυτά πληρωμένο και το φαί τους, εννοείται). Τους έφεραν από τη χώρα του Κρούμου έλληνες παραγωγοί, αφού κατακράτησαν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα. Και έριξαν την βουλγαριά στα χωράφια. Αλλά κάποιος εφιάλτης κάρφωσε τον αγώνα της αγροτιάς στους μπασκίνες. Ποιος ποιητής θα τραγουδήσει τον πόνο του έλληνα ξωμάχου;
Ρας Γκούξα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου